نقش ماما در تحقق برنامه ششم توسعه تا سال ۱۴۰۰

برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران شامل موضوعات خاص راهبردی و کلان فرابخشی در چشم انداز زمانی ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ می باشد.

بخش چهاردهم آن در حوزه بیمه،سلامت، زنان و خانواده می باشد که شامل هفت ماده از ماده شماره هفتاد تا هفتاد و شش است و به صورت ویژه به برنامه های کلان این حوزه می پردازد.

طبق مفاد این بخش، دولت مکلف است به منظور تحقق سیاست های کلی سلامت، تامین منابع پایدار برای بخش سلامت، توسعه کمی و کیفی بیمه های سلامت و مدیریت منابع سلامت از طریق نظام بیمه با محوریت وزارت بهداشت اقداماتی را انجام دهد.

چهار شاخص اصلی بهداشتی در جدول شماره ۱۴ ماده ۷۶ این بخش شامل نسبت مرگ و میر مادران، میزان مرگ کودکان ۱تا ۵۹ ماهه، درصد زایمان طبیعی و کاهش عوارض ناشی از بارداری، سقط و زایمان است که تا پایان سال ۱۴۰۰ می بایست به ترتیب میزان مرگ مادران به ۱۵ در صد هزارتولد زنده، میزان مرگ کودکان ۱ تا ۵۹ماهه به ۱۱/۳ در هر هزارتولد زنده، افزایش زایمان طبیعی به ۵۷/۵ درصد، کاهش عوارض ناشی از بارداری، سقط و زایمان به ۶/۲ درصد در هزارتولد زنده دست یافتنی گردد.

خوشبختانه در سال های اخیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برنامه های راهبردی و عملیاتی مهمی را تدوین و اجرا نموده است شامل  استقرار نظام کشوری مراقبت مرگ مادری، مراقبت های ادغام یافته مادری ایمن، تدوین و ابلاغ گایدلاین کشوری خدمات مامایی و زایمان، استقرار بیمارستان دوستدار مادر، تدوین و ابلاغ بخشنامه ترویج زایمان طبیعی، استقرار سیستم پزشک خانواده و…

در نظام سلامت همه کشورها، با نگاهی سیستمی عوامل ارایه دهنده خدمت سلامت به خوبی تعریف شده اند و در نظام سلامت کشور عزیز ما نیز با تدوین شرح وظایف مشخص، نقش هر یک از عوامل دخیل در سیستم مراقبتی مادر و نوزاد کاملا واضح و روشن است.

در حال حاضر همکاران مامای فارغ التحصیل در مقاطع مختلف از کارشناسی تا دکترای تخصصی در حوزه های مختلف آموزشی، بهداشتی، درمانی و پژوهشی به عنوان مهره های کلیدی در نظام سلامت مادر و نوزاد ارائه خدمت می نمایند.

بی شک نگاه سیستمی به امر سلامت بدین مفهوم نیست که نقش سایر گروه های تخصصی و درمانی نادیده گرفته شود اما به تحقیق در یک سیستم ارجاع علمی اولین سطح مراقبت اکادمیک مادر توسط همکاران ماما انجام می گیرد و حساسیت حرفه ای این گروه در غربال و تشخیص مادر باردار پر خطر انکار نشدنی است.

بیش از پنجاه هزار فارغ التحصیل مامایی ظرفیت و پتانسیل قابل توجهی در راستای دستیابی به شاخص های بهداشتی تا سال ۱۴۰۰ هستند و بی تردید استفاده از این منابع انسانی توانمند در مدیریت مراقبت های مادر و نوزاد تحقق قسمتی از برنامه کلان منابع پایدار سلامت توسط دولت در بخش چهاردهم برنامه ششم توسعه خواهد بود.